วัยเกษียณ วัยแห่งการค้นพบ (1)

สวัสดีครับทุกคน ตอนนี้มีใครที่กำลังวางแผนจัดการตัวเองสำหรับปลดภาระงาน หรือมีใครที่กำลังก้าวเข้าสู่โหมดเกษียณในอีกไม่กี่ปีข้างหน้ากันบ้างไหมครับ บางคนอาจกำลังคิดว่าเส้นทางยังคงอีกยาวไกล แต่เชื่อไหมครับว่าเมื่อถึงจุดนั้นแล้วมองย้อนกลับมา มันจะกลายเป็นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ เท่านั้นเองครับ ซึ่งถ้าลองมองให้ลึกกว่านั้น มันยังเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญ ที่อาจเป็นจุดเริ่มต้นของการค้นพบบางอย่างในตัวเรา ที่เราไม่เคยมีเวลาสนใจมาก่อนก็ได้ครับ

บ้างก็อาจเสียดายที่ไม่ได้เตรียมตัว บ้างก็อาจยังต้องเป็นห่วงคนข้างหลังที่กำลังเติบโตสวนทางกับเรา เพราะชีวิตเรามักจะถูกกำหนดด้วยบทบาทต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นการทำงานที่ทุ่มเท หรือการเลี้ยงดูลูกน้อยหัวแก้วหัวแหวนที่เรารักสุดหัวใจ แต่พอเวลาผ่านไป งานประจำที่ทำจบลง ลูก ๆ ก็ต่างแยกย้ายกันไปเติบโต มีชีวิตใหม่เป็นของตัวเองโดยที่ไม่ต้องอยู่ใต้ปีกของเราตลอดเวลาเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

ซึ่งนั้นแหละครับ คือประเด็นที่อยากจะมาพูดคุยกัน เพราะตอนนี้หลายคนคงเกิดคำถามขึ้นมาในใจว่า “เมื่อไม่มีงาน ไม่มีลูกเล็ก แล้วต่อจากนี้ จุดหมายชีวิตของเราคืออะไร?” หรือ “ปลดเกษียณแล้ว ต้องไปไหนต่อ?”

บางคนอาจรู้สึกว่างเปล่าเหมือนลอยอยู่กลางอากาศ ไม่มีเป้าหมายอะไรให้ยึดเหนี่ยวแบบเมื่อก่อน แต่เชื่อไหมครับว่าจริง ๆ แล้ววัยเก๋านี้แหละครับ เป็นเวลาแแห่งการเฉิดฉายในแบบของตัวเอง เป็นโอกาสที่จะหันกลับมาดูแลตัวเองจริง ๆ หลังจากที่เคยดูแลคนอื่นมาตลอดชีวิต

เพราะผมเชื่อนะครับว่าทุกคนมีบางอย่างที่ซ่อนอยู่ในใจ มีสิ่งที่รัก สิ่งที่อยากลอง หรือเคยฝันไว้ แต่ยังไม่มีโอกาสได้ทำ ดังนั้นช่วงเวลาหลังเกษียณนี่แหละครับ เป็นจังหวะที่เหมาะสมที่สุดในการเริ่มต้นอะไรใหม่ ๆ เพื่อค่อย ๆ ค้นหาความหมายของชีวิต และเติมความสุขเล็ก ๆ ให้ตัวเองได้ในทุกวันครับ

ค้นหาเป้าหมายชีวิตหลังเกษียณ

“ชีวิตคือการเดินทาง ไม่ใช่เส้นชัย” หลายคนคงเคยได้ยินประโยคนี้ผ่านหูมาบ้างใช่ไหมครับ โดยเฉพาะคนรุ่นใหญ่อย่างเบบี้บูมเมอร์ หรือที่เรียกติดปากกันว่าคนรุ่น Baby Boom ที่มักเติบโตมากับแนวคิดที่ว่า ต้องทำงานหนักเพื่อไปให้ถึงเป้าหมาย ซึ่งแน่นอนว่าทุกคนต่างก็ใช้ชีวิตแบบนั้นอย่างเต็มที่ และต้องยอมรับเลยครับว่าคนรุ่นนี้ทำได้ดีมาก จนคนรุ่นหลังต้องยกนิ้วให้ แต่ก็นั่นแหละครับ เมื่อถึงจุดที่ต้องวางมือจากทุกอย่างแล้ว ถึงจะเริ่มเข้าใจว่าสิ่งสำคัญอาจไม่ใช่ปลายทาง

แต่คือทุกก้าวที่เราได้ใช้ชีวิตระหว่างทางต่างหากครับ ที่สำคัญคืออย่ากลัวที่จะก้าวออกจาก comfort zone ครับ บางคนอาจจะคิดว่าอายุปูนนี้ก็เหมือนไม้ใกล้ฝั่ง จะไปเริ่มอะไรใหม่ได้ยังไง ซึ่งนั่นเป็นความผิดที่ไม่จริงเลยครับ ลองเขียนลิสต์สิ่งที่อยากลองดูครับ แล้วค่อยเริ่มจากอะไรเล็ก ๆ เช่น อ่านหนังสือเล่มที่ค้างมานาน หรือไปสมัครคอร์สเรียนอะไรสักอย่าง มันจะค่อย ๆ พาคุณไปเจอเป้าหมายที่ใช่เองครับ ดังนั้นมาดูกันว่าเคล็ดลับการมีอะไรบ้างครับ

ทบทวนสิ่งที่รัก หยุดฟังเสียงรอบข้าง แล้วถามใจตัวเอง

ลองนึกย้อนไปถึงสิ่งที่เคยทำให้คุณมีความสุขในวัยเด็กหรือช่วงวัยทำงาน เช่น การวาดภาพ การทำอาหาร การเดินทาง หรือแม้แต่การปลูกต้นไม้ บางครั้งความหลงใหลที่ถูกลืมไปอาจเป็นจุดเริ่มต้นของเป้าหมายใหม่ อาจลงเรียนคอร์สศิลปะ ทำสวนเล็ก ๆ ในบ้าน หรือวางแผนทริปท่องเที่ยวที่เคยฝันไว้ แค่ลองพูดคุยกับใจตัวเองอย่างตรงไปตรงมา จะช่วยให้เราค้นพบสิ่งที่จุดประกายชีวิตได้อีกครั้งครับ

Healthcare Insigh หน้า 15 หนังสือพิมพ์ฐานเศรษฐกิจ ฉบับที่ 4,138 วันที่ 9 - 11 ตุลาคม พ.ศ. 2568